VOOR EENHEID IN ACTIE VAN DE EUROPESE SOCIALE BEWEGINGEN

1. De sociale bewegingen die zich verzetten tegen het Europees neoliberaal beleid staan de komende maanden voor belangrijke uitdagingen. Krachtige antwoorden zijn nodig, en die antwoorden moeten naar elkaar toe groeien. De Europese Top van Nice heeft een nieuwe dynamiek op gang gebracht die Europa tegen 2004 een nieuw gezicht kan geven: invoering van een grondwet voor de Europese Unie, uitbreiding naar het Oosten, en een nieuwe afbakening van de bevoegdheden tussen het Europees, het nationaal en het gewestelijk niveau.
    
2. De economische en sociale politiek van de Europese Unie kiest duidelijk voor de belangen van de heersenden en van de kapitalistische groepen, en tegen die van de grote meerderheid van de bevolking, te beginnen met de loontrekkenden en de mensen zonder baan. Deze neoliberale koers blijkt meer bepaald uit een beleid van gedwongen tewerkstelling tegen slechte arbeidsvoorwaarden (»workfare«), de ontmanteling van sociale verworvenheden, de privatisering van de openbare diensten, repressie tegen de sociale bewegingen, inperking van het recht op vrije meningsuiting en vrij verkeer, de bevordering van precaire jobs, en het uitbouwen van een Europese arbeidsmarkt.

3. Het »Handvest van de grondrechten van de Europese Unie« werd in Nice in december 2000 weliswaar niet formeel aangenomen, maar wordt toch voorgesteld als een mogelijke preambule voor een Europese Grondwet. Maar dit Handvest is niet meer dan een catalogus van wat de Conventie aan bestaande rechten heeft willen handhaven. Het Handvest bevat geen enkele gevoelige verbetering, en vormt een achteruitgang tegenover wat bestaat aan rechten in talrijke lidstaten. Het Handvest bevat bv. niet het recht op uitkeringen (pensioenen, werkloosheid, minimuminkomen). Indien het Handvest zoals het nu voorligt op de een of andere manier wordt aangenomen en kracht van wet krijgt, dan wordt het een steunpunt voor nieuwe sociale achteruitgang, en zal het een nivellering inluiden naar beneden.
    
4. De Europese Raad van Göteborg van juni 2001, en daarna die van Laken - Brussel in het tweede semester, zullen deze opmars van het liberalisme verder zetten, indien wij geen stem verheffen om krachtig genoeg te protesteren. De overgang van twaalf lidstaten naar de Euro begin 2002 vormt een nieuwe etappe.
    
5. Om deze opmars te stoppen is het dringend noodzakelijk dat de sociale bewegingen van gans Europa de krachten bundelen in een praktijk en rond doelstellingen die zij samen moeten uitwerken. Wij stellen voor een proces op gang te brengen van NAAR ELKAAR TOE GROEIEN van de Europese sociale bewegingen, de vakbonden van loontrekkenden en boeren, de bewegingen van baanlozen en bestaansonzekere mensen, van mensen die niet degelijk gehuisvest zijn, bewegingen die zich verzetten tegen de neoliberale globalisering, de vrouwenbeweging, de jeugd, studenten, bewegingen van migranten, vluchtelingen, organisaties die strijden tegen racisme, tegen het fascisme, de milieubeweging, antimilitaristen, de vredesbeweging en groepen die zich verzetten tegen de militarisering van de EU, verenigingen die strijden voor allerlei rechten, en netwerken van onderzoek waar vorsers samenwerken met mensen actief in de sociale beweging.
    
6. De Top van Brussel / Laken in december 2001 geeft een kans stappen in die richting te zetten. Wij doen enkele voorsellen:
   • samen een Handvest opstellen met de eisen van de Europese sociale bewegingen. Dit Handvest zou tegelijk een alternatief zijn voor het Handvest opgesteld door de Europese instellingen, en een eisenplatform, dat komende internationale sociale strijd voorbereidt. Voor een sociaal Europa, voor een andere samenleving, waar men anders leeft en werkt.
   • de organisatie in Brussel van een eerste Ontmoeting van de Europese sociale bewegingen, naar aanleiding van de Top van de Europese regeringsleiders in Laken - Brussel in december 2001.
   • De organisatie in Brussel van massa-initiatieven tegen het neoliberaal beleid van de Europese Unie, waarbij de vergadering van de Europese regeringsleiders wordt omsingeld om - onder meer - de eisen van de sociale beweging uit te dragen.
7. Het is inderdaad dringend tijd dat de Europese sociale bewegingen werken aan een gezamenlijk project en gemeenschappelijke eisen voor een andere samenleving, om door concrete en gecoördineerde strijd het de burgers mogelijk te maken het eigen lot in handen te nemen over de grenzen heen. De marsen en de grote betogingen georganiseerd naar aanleiding van de Toppen in Amsterdam, Keulen of Nice, en andere Europese strijdbewegingen van de loontrekkenden, de baanlozen, de vrouwen, de boeren of de mensen zonder papieren, hebben reeds getoond dat internationale sociale strijd mogelijk is.
    
8. De bestaande netwerken voelen steeds meer de noodzaak aan de sociale beweging in Europa te laten samenvloeien. Met respect voor de eigenheid en de verschillen van ieder, uitgaand van wat reeds bestaat, willen we dus een aanzet geven tot overleg en initiatief gericht op een Europese Coördinatie van de netwerken, soepel, niet hiėrarchisch, democratisch en gedecentraliseerd.
    
9. Tenslotte. Het feit zich te organiseren en te handelen in het Europees kader betekent niet dat men zich terugplooit achter de wallen van het Fort Europa, en de inzet op wereldvlak onderschat. Integendeel, de politiek van de Europese Unie is één van de hefbomen van de liberale globalisering. De sociale bewegingen en de strijd moeten zich dus wereldwijd op elkaar afstemmen in het kader van de strijd tegen het neoliberalisme, van Seattle tot Porto Alegre. In deze bewegingen hebben we nieuwe militante krachten naar voor zien komen, meer bepaald in de jeugd.

Na het succes van de mobilisaties in Seattle, Washington en Praag, heeft Nice in december 2000 getoond dat het mogelijk is de sociale bekommernissen in Europa en de beweging tegen de globale liberalisering te bundelen. De volgende etappen, in Göteborg van 13 tot 16 juni, in Barcelona op 25 / 27 juni 2001, in Genua op 19 / 21 juli 2001 en tenslotte in Laken / Brussel van 12 tot 15 december 2001 zullen een concrete gelegenheid zijn om dit samenvloeien te versterken.

Bruxelles, 22 april 2001

Coördinatie van de Europese Marsen tegen werkloosheid, bestaansonzekerheid en uitsluiting